ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' วณิชย์, วณิชยา '

    วณิชย์, วณิชยา  หมายถึง [วะนิด, วะนิดชะยา] น. การค้าขาย. (ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • วณิชย์, วณิชยา

    [วะนิด, วะนิดชะยา] น. การค้าขาย. (ส.).

  • วณิพก

    [วะนิบพก, วะนิพก] (แบบ) น. วนิพก. (ป. วณิพฺพก, วนิพฺพก; ส.วนีปก, วนียก).

  • วดี ๑

    น. รั้ว, กําแพง. (ป. วติ; ส. วฺฤติ).

  • วดี ๒

    คําเติมท้ายคําอื่นที่เป็นนาม หมายความว่า มี เป็นเพศหญิงตามหลักไวยากรณ์ เช่น ดาราวดี ว่า มีดาว.

  • วต, วตะ

    [วะตะ] น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจําศีล, การบําเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. (ป. วต; ส. วฺรต).

  • วต, วตะ

    [วะตะ] น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจําศีล, การบําเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. (ป. วต; ส. วฺรต).

  • วทนะ

    [วะทะนะ] (แบบ) น. การพูด, คําพูด; ปาก, หน้า. (ป., ส. วทนว่า ปาก, หน้า).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒